بس داغ که چرخ بر دلِ ریش کشید بس جان که به رای سوختن بیش کشید بس شخصِ شریف و سینهٔ بی غصّه کاین خاکِ نهنگ در دمِ خویش کشید عطار نیشابوری : مختارنامه : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست : شمارهٔ ۲۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/35009