از گریهٔ زار ابر، گل تازه و پاک خندان بدمید دامن خود زده چاک زان میگریم چو ابر بر خاک تو زار تا بو که چو گل شکفته گردی از خاک عطار نیشابوری : مختارنامه : باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان : شمارهٔ ۳۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/35068