عمری بدویدم از سر بیخبری گفتم که مگر به عقل گشتم هنری تا آخر کار در پس پردهٔ عجز چون پیرزنان نشسته ام زارگری عطار نیشابوری : مختارنامه : باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن : شمارهٔ ۱۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/35133