زلف تو که بود آرزوئی همه را جز دیدن او نبود روئی همه را موئی ز سرِ یک شکنش برکندم کآویخته بود دل به موئی همه را عطار نیشابوری : مختارنامه : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق : شمارهٔ ۴۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/35556