زلفِ تو به هم در اوفتاده عجب است گه سرکش و گاه سر نهاده عجب است جانا! مژهٔ من است در آب مدام تیرِ مژهٔ تو آب داده عجب است! عطار نیشابوری : مختارنامه : باب سی و ششم: در صفت چشم و ابروی معشوق : شمارهٔ ۱۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/35600