چون صبح دمید ودامن شب شد چاک برخیز و صبوح کن چرائی غمناک می نوش دمی که صبح بسیار دمد او روی به ما کرده و ما روی به خاک عطار نیشابوری : مختارنامه : باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات : شمارهٔ ۵۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/35850