ای گل به دریغِ عمر دل پُر خون کن ور ماتم خویش میکنی اکنون کن وی صبح چو عمر گل به یک دم گرو است آن دم بزن و از گروش بیرون کن عطار نیشابوری : مختارنامه : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد : شمارهٔ ۳۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/35909