دوش آمد و گفت: چند جانت سوزم
وقت است که امشبیت جان افروزم
دردا که هنوز در دهن داشت سخن
خود صبح برآمد و فرو شد روزم
عطار نیشابوری : مختارنامه : باب چهل و ششم: در معانیی كه تعلّق به صبح دارد : شمارهٔ ۴۲
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/35970