دوش آمد و گفت: چند جانت سوزم وقت است که امشبیت جان افروزم دردا که هنوز در دهن داشت سخن خود صبح برآمد و فرو شد روزم عطار نیشابوری : مختارنامه : باب چهل و ششم: در معانیی كه تعلّق به صبح دارد : شمارهٔ ۴۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/35970