خورشید ز سوزِ من سراسیمه بسوخت مه را ز طنابِ آه من خیمه بسوخت چون شمع تنم بماند دانی که چه بود یک نیمه در اشک رفت و یک نیمه بسوخت عطار نیشابوری : مختارنامه : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد : شمارهٔ ۳۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/36003