کرد درویشی ز درویشی سؤال کارزویت چیست ای درویش حال گفت از ملک دو عالم خشک و تر ناچخی میبایدم اما دو سر تا بیک سر وارهانم خویش را وز دگر سر خواجهٔ درویش را تا چونه تو باشی و نه من پدید حق شود بی ننگ ما روشن پدید تادرین حضرت خودی میماندت صد جهان پر بدی میماندت زنکه گر موئی بماند از خودیت هفت دوزخ پر برآید از بدیت عطار نیشابوری : مصیبت نامه : بخش بیستم : الحكایة و التمثیل گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/36893