ساقیا باده چون نار بیار دفع غم را تو ز اسرار بیار باده‌یی را که ز دل می‌جوشد زود ای ساقی دلدار بیار کافر عشق بیا باده ببین نیست شو در می و اقرار بیار ساقیا دست همه مستان گیر همچنان جانب گلزار بیار پیش این شاهد ما خوبان را گردن بسته ز بلغار بیار مومنان را همه عریان کردی گروی نیز ز کفار بیار شمس تبریز بگو دولت را بپذیر اندک و بسیار بیار مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۱۰۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/3732