بیمار زارم انت الطبیب درد تو دارم انت الحبیب از تست دردم گرد تو گردم درمان من کن انت الطبیب بر تو عیانست سوز نهانم بر سر و اعلان انت الرقیب هر سو کنم رو باشی تو آن سو با هر من و او انت القریب آمد رهی شیء للهی بهر بهی انت المجیب آمد بر تو خاک در تو باجرم بی حد انت الحسیب هم چشم گریان هم دل پشیمان ترسان و لرزان انت المهیب فیضست و عجزی بر درگه تو یا قابل التوب یا استثیب اغفر ذنوبی و استر عیوبی انی انیب یا مستجیب فیض کاشانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۶۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/37427