دلبرا درد مرا درمان تو باش عاشقانرا سر توئی سامان تو مباش درد بی‌درمان مرا در جان ز تست هم دوای درد بی درمان تو باش شد دل بریانم از تو داغدار مرهم داغ دل بریان تو باش در ره تو جان و دل کردم فدا مر مرا هم دل تو و مرهم تو باش دل برفت و جان برفت ایمان برفت دل تو باش و جان تو باش ایمان تو باش بی دلانرا دلبر و دلدار تو عاشقانرا جان تو و جانان تو باش از سر هر دو جهان برخواستم فیض را هم این و هم آن تو باش فیض کاشانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۴۷۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/37840