هم توئی راحت جانم ای عشق هم توئی درد و غمانم ای عشق هم توئی حاصل و محصول دلم هم توئی جان و جهانم ای عشق هم توئی مایهٔ سوداگریم هم توئی کار و دکانم ای عشق هم توئی اصل وجود و عدمم هم توئی سود و زیانم ای عشق هم توئی طاعت و هم معصیتم هم توئی ناز و جنانم ای عشق هم توئی مایهٔ آشفتگیم هم توئی امن و امانم ای عشق گاه میسوزی و گه میسازی تا چه خواهی تو ز جانم ای عشق دوست کس دیده که دشمن باشد هم تو اینی و هم آنم ای عشق دل من بردی و جان می‌خواهی ای بقربان تو جانم ای عشق در دل فیض بمان یکدو نفس تا که جان بر تو فشانم ای عشق فیض کاشانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۵۳۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/37902