زهر قهر ار تو کنی در جامم خوشتر از شهد بود در کامم نوش لطف تو چه شکر نوشم زهر قهر تو چه شهد آشامم کی ز چنگال بلا اندیشم من که شاهین غمت را رامم ای ز چشمت دو جهان مست و خراب تهی از باده مگردان جامم لطفها چند کنی در پرده پرده برگیر و بر آور کامم بی‌لقای تو ندارم آرام چون کنم چون کنم تو آرامم کامفیض از تو دمی تلخ مباد ای ز الطاف تو شیرین کامم فیض کاشانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۶۳۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/37994