ز نهار مکن ای جان این درد مرا درمان این درد مرا درمان زنهار مکن ای جان لطف ار کنی و احسان کن درد مرا افزون کن درد مرا درمان لطف ار کنی و احسان یکذره غم جانان خوشتر بود از صد جان خوشتر بود از صد جان یکذره غم جانان دردم ده و جان بستان ای منبع هر احسان ای منبع هر احسان دردم ده و جان بستان جان میکندت قربان آنکس که دلش بردی آنکس که دلش بردی جان میکندت قربان میسر کن و بی‌سامان دیوانهٔ عشقت را دیوانهٔ عشقت را بی سر کن و بی سامان بر همزن و ویران کن اقلیم وجود فیض اقلیم وجود فیض بر همزن و کن ویران فیض کاشانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۷۱۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/38075