ای عمر من ایجان من ای جان و ای جانان من ای مرهم و درمان من ایجان و ای جانان من هم شادی از تو غم ز تو زخم از تو و مرهم ز تو جان بلاکش هم ز تو ای جان و ای جانان من تا در دلم کردی وطن جان نوم آمد بتن هم نو فدایت هم کهن ای جان و ای جانان من گاهی ز وصل افروزیم گاهی ز هجران سوزیم گاهی دری گه دوزیم ای جان و ای جانان من چشمت به تیرم میزند زلفت اسیرم میکند هجرت ز بیخم میکند ای جان و ای جانان من با من جفا تا کی کنی ترک وفا تا کی کن این کارها تا کی کنی ای جان و ای جانان من یکبار هم مهر و وفا یکچند هم ترک جفا گو کرده باشی یک خطا ای جان و ای جانان من یکدم تو هم ای جان من شکر بیفشان ز آن دهن تا فیض بگذارد سخن ای جان و ای جانان من فیض کاشانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۷۶۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/38132