سکینهٔ دل و جان لا اله الا الله نتیجهٔ دو جهان لا اله الا الله زبان حال و مقال همه جهان گوید بآشکار و نهان لا اله الا الله بگوش جان رسدم اینسخن بهر لحظه ز جزو جزو جهان لا اله الا الله ز شوق دوست ببانگ بلند میگوید همه زمین و زمان لا اله الا الله تو گوش باش که تا بشنوی زهر ذره چو آفتاب عیان لا اله الا الله همین نه مؤمن توحید میکند بشنو ز سومنات مغان لا اله الا الله نوشتهٔ‌اند بگرد عذار مغبچکان بخط سبز عیان لا اله الا الله جمال و زیب بتان غمزه‌های معشوقان برمز کرد بیان لا اله الا الله بگلستان گذری کن ببرگ گل بنگر ز رنگ و بوی بخوان لا اله الا الله بباغ بنگر و آثار را تماشا کن شنو ز سرو روان لا اله الا الله گذر بکوه بکن یا برو بدریا بار شنو ز گوهر و کان لا اله الا الله ببر و بحر گذر کن بخشک و تر بنگر شنو ز این و ز آن لا اله الا الله بگوش و هوش تو آید بهر طرف که روی اگر چنین و چنان لا اله الا الله بکن تو پنبهٔ غفلت ز گوش و پس بشنو ز نطق خرد و کلان لا اله الا الله ببحر وحدت در رو بنالهٔ بم و زیر بر آر از ته جان لا اله الا الله همین نه ورد زبان کن ز جان و دل میگوی بناله و بفغان لا اله الا الله سرود اهل معاصیست نغمهٔ دف و چنگ سرود متقیان لا اله الا الله سحر ز هاتف غیبم ندا بگوش آمد که ایها الثقلان لا اله الا الله میان صوفی و پیرمغان سخن میرفت چه گفت پیر مغان لا اله الا الله ز پیر میکده کردم سؤالی از توحید بباده گفت بدان لا اله الا الله بگفتن دل و جان فیض اقتصار مکن بگو بنطق و زبان لا اله الا الله فیض کاشانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۸۴۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/38204