داور دنیا، معز الدین حق، سلطان اویس آفتاب عدل پرور سایه پروردگار آن شهنشاهی که رای او اگر خواهد، دهد چون اقالیم زمین اقلیم گردون را قرار بنامیزد چو آفریدون و هوشنگ ز سر تا پا همه هوشست و فرهنگ طراز طرز شاهی می‌طرازد سر دیهیم و افسر می‌فزاند ز مار رمح او پیچان دلیران ز مور تیغ او دلخسته شیران هلال فتح نعل ادهم اوست شب و روز سعادت پرچم اوست ز یاجوج ستم گشته است آزاد که تیغش در میان سدیست پولاد ظفر در آب تیغش غوطه خورده سر بدخواه آب تیغ برده به جای زر ز آهن دارد افسر ز پولادش بود خفتان چو گوهر سلمان ساوجی : جمشید و خورشید : بخش ۹ - قطعه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/39214