حریف جنگ گزیند، تو هم درآ در جنگ چو سگ صداع دهد، تن مزن، برآور سنگ به خویش آی و چنین خویش را خلاوه مکن که اینت گوید گول است و آنت گوید دنگ چه دست باشد کز رو مگس نداند راند؟ زسست طبعی کرمی نمایدش چو پلنگ مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۳۲۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/3952