حریف جنگ گزیند، تو هم درآ در جنگ
چو سگ صداع دهد، تن مزن، برآور سنگ
به خویش آی و چنین خویش را خلاوه مکن
که اینت گوید گول است و آنت گوید دنگ
چه دست باشد کز رو مگس نداند راند؟
زسست طبعی کرمی نمایدش چو پلنگ
مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۳۲۸
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/3952