بیار باده که گردون بکام ما گردید مثال غنچه نواها ز شاخسار دمید خورم بیاد تنک نوشی امام حرم که جز به صحبت یاران رازدان نچشید فزون قبیلهٔ آن پخته کار باد که گفت چراغ راه حیات است جلوهٔ امید نوا ز حوصلهٔ دوستان بلند تر است غزل سرا شدم آنجا که هیچکس نشنید عیار معرفت مشتری است جنس سخن خوشم از آنکه متاع مرا کسی نخرید ز شعر دلکش اقبال میتوان در یافت که درس فلسفه میداد و عاشقی ورزید اقبال لاهوری : پیام مشرق : بیار باده که گردون بکام ما گردید گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/39928