جهان ما همه خاک است و پی سپر گردد ندانم اینکه نفسهای رفته بر گردد شبی که گور غریبان نشیمن است او را مه و ستاره ندارد چسان سحر گردد دلی که تاب و تب لایزال می طلبد کرا خبر که شود برق یا شرر گردد نگاه شوق و خیال بلند و ذوق وجود مترس ازین که همه خاک رهگذر گردد چنان بزی که اگر مرگ ماست مرگ دوام خدا ز کردهٔ خود شرمسار تر گردد اقبال لاهوری : زبور عجم : جهان ما همه خاک است و پی سپر گردد گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/40080