صورت گری که پیکر روز و شب آفرید از نقش این و آن بتماشای خود رسید صوفی! برون ز بنگه تاریک پا بنه فطرت متاع خویش به سوداگری کشید صبح و ستاره و شفق و ماه و آفتاب بی پرده جلوه ها به نگاهی توان خرید اقبال لاهوری : زبور عجم : صورت گری که پیکر روز و شب آفرید گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/40128