این گل و لاله تو گوئی که مقیم اند همه راه پیما صفت موج نسیم اند همه معنی تازه که جوئیم و نیابیم کجاست مسجد و مکتب و میخانه عقیم اند همه حرفی از خویشتن آموز و در آن حرف بسوز که درین خانقه بی سوز کلیم اند همه از صفا کوشی این تکیه نشینان کم گوی موی ژولیده و ناشسته گلیم اند همه چه حرمها که درون حرمی ساخته اند اهل توحید یک اندیش و دو نیم اند همه مشکل این نیست که بزم از سر هنگامه گذشت مشکل این است که بی نقل و ندیم اند همه اقبال لاهوری : جاویدنامه : غزل زنده رود گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/40171