حسود از نعمت حق بخیل است و بنده بی گناه را دشمن می‌دارد. مردکی خشک مغز را دیدم رفته در پوستین صاحب جاه الا تا نخواهی بلا بر حسود که آن بخت برگشته خود در بلاست سعدی : گلستان : باب هشتم در آداب صحبت : بخش ۶۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/41539