حق جل و علا میبیند و میپوشد و همسایه نمیبیند و میخروشد
عوذ بالله اگر خلق غیب دان بودی
کسی به حال خود از دست کس نیاسودی
دو نان نخورند و گوش دارند
گویند امید به که خورده
سعدی : گلستان : باب هشتم در آداب صحبت : بخش ۹۰
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/41562