بیا ما چند کس با هم بسازیم چو شادی کم شود با غم بسازیم بیا تا با خدا خلوت گزینیم چو عیسی با چنین مریم بسازیم گر از فرزند آدم کس نماند چه غم داریم؟ با آدم بسازیم ور آدم نیز از ما گوشه گیرد به جان تو که‌‌ بی‌او هم بسازیم یکی جانی‌‌‌‌ست ما را شادی انگیز که گر ویران شود عالم بسازیم اگر دریا شود آتش بنوشیم وگر زخمی رسد مرهم بسازیم به پیش کعبه رویش بمیریم بدان چاه و بدان زمزم بسازیم مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۵۳۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/4158