تا تو آن خیش ببستی به سر اندر ، پسرا بر دلم گشت فزون از عدد ریشه ش ریش ماهرویا ، به سر خویش ، تو آن خیش مبند نشنیدی که کند ماه تبه جامهٔ خیش ؟ کسایی مروزی : دیوان اشعار : کتان و ماه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/41613