جهان جای به تلخی است ، تهی بهر و پر دخت جز این بود مرا طمع و جز این بودم الچخت جز این داشتم اومید و جز این داشتم الچخت ندانستم از او دور گواژه زندم بخت کسایی مروزی : ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت : شمارهٔ ۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/41645