سزد که بگسلم از یار سیم دندان طمع سزد که او نکند طمع ِ پیردندان کَرو سزد که پروین بارد دو چشم من شب و روز کنون کزین دو شب من شعاع برزد پَرو غریب نایدَش از من غریو گر شب و روز به ناله رعد ِ غریوانم و به صورت غَرو کسایی مروزی : ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت : شمارهٔ ۴۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/41684