آتشین لاله ی دل صد ورق است هر ورق مایده ی صد طبق است غشق می خوانم و می گریم زار طفل نادانم و اول سبق است حرف مقصود نمی ریزد زود خانه ی طالع من تنگ شق است گل غم زآتش من می جوشد شیشه ی دل ز غمش پر عرق است از کتابی که منش در خواندم لوح محفوظ نخستین ورق است عرفی از عیب تو گفتیم مرنج هر چه در خق تو گویند حق است عرفی شیرازی : غزلها : غزل شمارهٔ ۶۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/42871