گرد محنت به طوف منزل ماست زهر غم تشنه ی لب ماست برق آتش فروز جوهز کل دود اندیشه های باطل ماست در مبندید بر رخ رضوان که ز عهد الست سائل ماست هر چه روید ز کشتزار ملال ریشه ی آن دویده در گل ماست تا قیامت غبار ناکامی پرده باف دریچه ی دل ماست عرفی از موج غم ترا چه غم است موج خیز ملال ساحل ماست عرفی شیرازی : غزلها : غزل شمارهٔ ۷۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/42881