ای دل حدیث صبر شنیدن ز بهر چیست زهر است در پیاله، چشیدن ز بهر چیست ای عیش غم که مرهم آسایش منی در زخم سینه نرم خلیدن ز بهر چیست کشت وفا عزیز تر است ای نسیم وصل چندین به شوره زار وزیدن ز بهر چیست این دشت را سموم نسیم است و شعله آب این سبزه را امید دمیدن ز بهر چیست عرفی خمار عشق عذابی است بس الیم جامی بکش، عذاب کشیدن ز بهر چیست عرفی شیرازی : غزلها : غزل شمارهٔ ۱۳۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/42940