در خاطر آن شوخ مگر ناله اثر داشت کامشب دلم از ناله ی خود شوق دگر داشت خوش بود سراییدن بلبل به چمن لیک خود بر سر دیوار غم آهنگ دگر داشت هرگز نه من از کس، نه کس از من نشدی شاد در خلقت من چرخ، رضی تا چه نظر داشت رضی‌الدین آرتیمانی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/42994