نگاهی دیدم از چشم سیاهی که کوه صبر پیشش بود کاهی اگر برقع براندازی ز رخسار کرشمه گیرد از مه تا به ماهی بهارم را تماشا کن نگارا سرشگم ارغوان و چهره کاهی اگر یک ذره زو تابد بر آفاق کند هر ذره را خورشید و ماهی همی خواهم که آن نامهربان را بلا گردان شوم خواهی نخواهی بسر تا چند گردانی رضی را الهی من سرت گردم الهی رضی‌الدین آرتیمانی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۹۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/43068