خوبان شهر بین که در این مسکن من اند گه شمع بزم و گاه گل دامن من اند آن ها که آهوان حرم را کنند صید در آرزوی ناوک صید افکن من اند منمای زاهدا در اهل ندامتم آنان که رهبرند تو را ، رهزن من اند امشب که روی خلوتم از شمع روی تست خورشید و مه وظیفه خور روزن من اند تا دارم از جمال تو گلشن فروز عشق طوبی و سدره خار و خس گلخن من اند عرفی نوای نوحه برآرم ، که اهل درد لب ها گشاده منتظر شیون من اند عرفی شیرازی : غزلها : غزل شمارهٔ ۲۷۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/43327