نالهٔ بلبل بهار کنیم تا بدان بلبلان شکار کنیم کار او ناز و کار ما لابه‌ست گر ننالیم پس چه کار کنیم؟ در گلستان رویم و گل چینیم بر سر عاشقان نثار کنیم اندرآییم مست در بازار همه را مست و بی‌­قرار کنیم سیم با یار خوش­عذار خوریم خدمت چشم پرخمار کنیم کس نداند خدای داند و بس عیش‌هایی که با نگار کنیم تو اگر رازدار ما باشی راز را با تو آشکار کنیم می‌گریزند خلق از تاتار خدمت خالق تتار کنیم بار کردند اشتران به گریز رختمان نیست، ما چه بار کنیم؟ خلق خیزان کنند و ما بر بام اشتر مردمان شمار کنیم مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۷۶۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/4388