اتیناکم، اتیناکم، فحیونا نحییکم و لو لاکم و لقیاکم، لما کنا بودایکم دخلنا دارکم سکری، فشکرا ربنا شکرا ذکرتم عهدنا ذکرا و نادانا منادیکم خرجنا من قری الوادی، دخلنا القصر یا حادی توافیتم بمیعادی، و باح الراح ساقیکم فاخف القصر لا تبدی، و من یسئلک لا تهدی فانت الغوث و المجدی، اذا ناجی مناجیکم و تسقینا و تشفینا، و مثل السر تخفینا و هذا کله فضل فانا لا نکافیکم مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۷۷۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/4403