در کارگاه تحقیق غیر از عدم نبودیم امروز از تو باغیم، دی خاک هم نبودیم از ما چه خواهد انصاف جز عرض بی‌نشانی آیینهٔ سکندر یا جام جم نبودیم نی دیر جای ما شد نی‌ کعبه متکا شد در هرکجا رسیدیم ثابت قدم نبودیم همت چه سر فرازد اندیشه بر چه نازد اینجا صمد نگشتیم آنجا صنم نبودیم پرواز تا کجاها شهرت طرازد از ما در آشیان عنقا طبل و علم نبودیم شایسته ی هنر را کس از وطن نراند در ملک نیستی هم پر محتشم نبودیم در عرصه ی تخیل‌ گرد حدوث تا کی ای غافل اینقدرها ننگ قدم نبو‌دیم اکنون به قدر امواج باید قلم به خون زد تا چشمه در نظر بود عبرت رقم نبودیم نام طلوع خورشید شهرت نمای صبحست تا او نکرد شوخی ما متهم نبودیم ناقدردانی از ما پوشید چشم یاران هر چند خاک بودیم از سرمه‌ کم نبودیم تا در خیال جا کرد تمییز آب و گوهر بیدل من و تو گویا هرگز به هم نبودیم بیدل دهلوی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۲۳۵۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/44425