کجاست نشتر مژگان دوست تا دل ریش هزار چرخ زند بی خودانه بر سر بیش تو هم ز بتکده آیی و طواف کعبه کنی اگر نقاب گشایم ز حسن طینت خویش همه ز عاقبت اندیش اند سرگردان من این فریب نخوردم ز عقل دور اندیش عرفی شیرازی : غزلها : غزل شمارهٔ ۳۹۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/44982