بیا ساقی، می ما را بگردان بدان می این قضاها را بگردان قضا خواهی که از بالا بگردد شراب پاک بالا را بگردان زمینی خود که باشد با غبارش؟ زمین و چرخ و دریا را بگردان نیندیشم دگر زین خورده سودا بیا دریای سودا را بگردان اگر من محرم ساغر نباشم مرا لا گیر و الا را بگردان اگر کژ رفت این دل‌ها ز مستی دل‌ بی‌دست و‌ بی‌پا را بگردان شرابی ده که اندر جا نگنجم چو فرمودی مرا، جا را بگردان مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۹۱۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/4536