یار من بی یار کی ماند مرا خسته و بیمار کی ماند مرا گر چه بیمارم ولی دارم امید کو چنین بیمار کی ماند مرا شادمانم گرچه غمها می خورم غمخورم غمخوار کی ماند مرا من چنین مخمور و او مست و خراب بر در خمّار کی ماند مرا کار بیکاریست کار عاشقان عشق او بیکار کی ماند مرا سر پر از سودا و هم کیسه تهی بر سر بازار کی ماند مرا گر نباشد صدق من صدیق وار سیدم در غار کی ماند مرا شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۶۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46035