صورت و معنی ما آب و حباب خود که دارد این چنین جام و شراب ما ز دریائیم و دریا عین ماست می نماید موج ما ، ما را حجاب جز یکی در هر دو عالم هست نیست ور تو گوئی هست می بینی به خواب بسته روبندی ز نور روی خود آفتابست او و لیکن با نقاب جامی از می پر ز می بستان بنوش تا ببینی خوش حباب پر ز آب ساقی ار بخشد تو را خمخانه ای شادی او نوش می کن بی حساب در خرابات مغان دامنکشان نعمت الله می رود مست و خراب شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۰۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46077