منزل صاحبدلان صُفّهٔ صدق و صفاست گوشهٔ اهل نظر خلوت خاص خداست سایهٔ آزادها بر سر کوی مغان صومعهٔ صوفیان خانقه و جای ماست در حرم ما در آ محرم مستانه شو میکدهٔ عاشقان با تو بگویم کجاست ماه من اندر سما آمده رقصان دگر جان و دل از بهر او ذره صفت بر هواست هر دم چشمت از آن دارمش اندر نظر هر که چو سید ندید دیدهٔ جانش عماست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۹۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46169