شاه ما باری برای کاهلان گنج می‌بخشد به هر دم رایگان الصلا،یاران به سوی تخت شاه گنج‌‌ بی‌رنج است و سود‌‌ بی‌زیان چشم دل داند چه دید از کحل او نور و رحمت تا به هفتم آسمان خود چه باشد پیش او هفت آسمان؟ بر مثال هفت پایه‌ی نردبان ای به صورت خردتر از ذره‌یی وی به معنی تو جهان اندر جهان ای خمیده چون کمان از غم، ببین صد هزاران صف شکسته زین کمان در نشان جویی تو گشته چارچشم وان گه اندر کنج چشمت صد نشان هر نشانی چون رقیب نیک خواه می‌برندت تا به حضرت کش کشان مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزلیات : غزل شمارهٔ ۲۰۰۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/4631