پادشاه و گدا یکیست یکیست بینوا و نوا یکیست یکیست دردمندیم و درد می نوشیم دُرد و درد و دوا یکیست یکیست جز یکی نیست در همه عالم دو مگو چون خدا یکیست یکیست آینه صد هزار می بینم روی آن جانفزا یکیست یکیست مبتلای بلای بالاشیم مبتلا و بلا یکیست یکیست قطره و بحر و موج و جوهر چهار بیشکی نزد ما یکیست یکیست نعمت الله یکی است در عالم طلبش کن بیا یکیست یکیست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۳۵۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46327