در دو عالم خدا یکیست یکیست مالک دو سرا یکیست یکیست بر در کبریای حضرت او پادشاه و گدا یکیست یکیست آینه در جهان فراوان است جام گیتی نما یکیست یکیست دو مگو و دوئی به جا مگذار تو یگانه بیا یکیست یکیست موج و بحر و حباب بسیارند آن همه نزد ما یکیست یکیست دردمندیم و درد می نوشیم دُرد و درد و دوا یکیست یکیست نعمت الله یکیست در عالم سخن آشنا یکیست یکیست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۳۵۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46329