فقر را در خواب دیدم دوش من گشتم از خوبی او‌‌ بیهوش من از جمال و از کمال لطف فقر تا سحرگه بوده‌‌ام مدهوش من فقر را دیدم مثال کان لعل تا زرنگش گشتم اطلس پوش من بس شنیدم های ‌و هوی عاشقان بس شنیدم بانگ نوشانوش من حلقه‌یی دیدم، همه سرمست فقر حلقهٔ او دیدم اندر گوش من بس بدیدم نقش‌‌ها در نور فقر بس بدیدم نقش جان در روش من از میان جان ما صد جوش خاست چون بدیدم بحر را در جوش من صد هزاران نعره می‌زد آسمان ای غلام همچنان چاووش من مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۲۰۱۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/4639