جان من جان تو جانت جان من
هیچ دیدستی دو جان در یک بدن
ای تن اربی او به صد جان زندهیی
جان طلب کن جان و لاف تن مزن
دل ازین جان برکن و بر وی بنه
زانک از این جانی نیاید، جان مکن
از قل الروح امر ربی فهم شد
شرح جان ای جان نیاید در دهن
مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۲۰۱۶
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/4640