در دلم غیر او نمی‌گنجد بد چه شد نکو نمی‌ گنجد در مقامی که آن یگانهٔ ماست دو چه گوئی که دو نمی‌ گنجد خم بیاور ز ما دمی می‌ بر می ما در سبو نمی‌ گنجد نقل را مان و عقل را بگذار زانکه این گفت و گو نمی‌ گنجد در دو عالم به جز یکی نبود رشته یک تو دو تو نمی ‌گنجد چون به غیر از یکی نمی ‌یابم در دلم جست‌و‌جو نمی ‌گنجد دردمندیم و درد می‌ نوشیم خم چه شد با شد سبو نمی‌ گنجد‌ شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۴۶۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46442